Ibat-ibang opinyon kung sino ang unang gumamit ng ekspresyon na ito. Subalit, sa aking pagkakaalam madalas itong binabanggit ng mga artista sa telebisyon. Ito ay ginagawang ekspresyon sa mga noon time show. Ginagamit sa pagpapatawa hanggang sa lumaganap na parang epidemya. Kasabay din ng pagsikat ay paglaganap ng ibat ibang memes sa social media na talaga namang patok sa kabataan.
Sa unang tingin ang "Eh di wow" ay tila sagot pagkamangha. Ngunit ang salitang ito ay madalas pagtugon na pabalang. Negatibong pagsagot sa kausap. Hindi pagkamangha kundi di pagsangayon sa kausap. Ito ay may double-sided na kahulugan. Madalas makakarinig ka nito sa mga magbabarkada na naguusap. Minsan usapan sa chat at comment area ng facebook. Hindi din papahuli ang mga kabataang sampung taong gulang pababa. Kung karamihan sa kabataan ay kinagigiliwan ang paggamit ng ekspresyon, nababahala naman ang karamihan sa mga magulang sa magiging epekto nito sa paguugali ng kanilang mga anak. Maraming magulang ang dismayado dahil unti unting nawawala na ang pagiging magalang ng mga anak.
Kung ako ang tatanungin, ang ekspresyon ay parte ng ebolusyon ng pagkatao. Produkto ng mga taong malawak ang imahinasyon. Ito may adbentahe sa paglinang ng kultura ng bansa. Sa kabilang banda ang paggamit ng ekspresyon ay madalas panlipas oras lamang. Madami ang gumugamit at sumasabay sa uso. Ngunit, pagkalipas ng ilang taon ay unti unting nawawala. Pwede din naman na napapasa sa makabagong henerasyon o di kaya'y napapagusapan lamang kung kasikatan pa. Tingnan niyo ngayon dahil hindi na masyadong ginagamit sa telebisyon unti untin na ring naglalaho.
